Merkeziyetsiz bir piyasada para biriminin sürekli alım ve satımı, bireysel işlemleri kolaylaştırmak için birçok farklı para biriminden oluşan büyük rezervler gerektirir. Bu rezervler borsa tarafından oluşturulan işlem ücretlerinin bir payı, aşağı yukarı olarak her işlemin < %1’i, karşılığında likidite sağlayan kullanıcılar tarafından oluşturulur.
Varlıklarını bu rezervlere (veya likidite havuzlarına yatırmaya karar veren kullanıcılara likidite sağlayıcıları denir. Bir varlığın ne kadarını havuza yatırmak istediklerine kendileri karar verirler ve depozitoları için likidite sağlayıcı (LP) tokenı şeklinde bir dijital makbuz alırlar.
O halde LP tokenları, likidite sağlayıcılarının havuzun belirli bir payına sahip olduklarını kanıtlamalarının bir yoludur ve herhangi bir zamanda başlangıçta yatırılan varlıklar için itfa edilebilirler.
Havuz içinde yapılan her işlem, doğrudan likidite sağlayıcılarına gidecek küçük bir ücrete tabidir. İşlem ücretleri havuzun kendisine eklenir, bu da havuzu daha büyük ve daha değerli hale getirir ve sonuç olarak LP tokenının değerini artırır.
Bu ücretler, bir havuzdaki işlemlerin hacmine ve pozisyonun tutulduğu süreye göre değişir. Toplamda, LP token getirileri, yüksek işlem hacmine sahip havuzlarda uzun süredir tutulan LP tokenları için önemli olabilir.
LP tokenları esasen türev varlık olduklarından dolayı değerleri temeldeki tokenların değerine bağlıdır. Tek bir varlığı temsil eden LP tokenları genellikle çok istikrarlıdır fakat eşleştirilmiş varlık havuzlarına likidite sağlamak daha yüksek oynaklık riskini beraberinde getirir.
Tüm türevlerde olduğu gibi, Compound, Aave ve Uniswap gibi birçok yerleşik platformun LP tokenları, ciddi ticaret faaliyetleri olan kendi ikincil ve üçüncül piyasalarına sahiptir.
Bu tür platformların üzerine ek finansal teklif katmanları Yearn ve Stake DAO gibi projeler tarafından inşa ediliyor. LP tokenlarını ikinci bir havuzda stake etmek yüksek bir APY üretebilir. Bu, kullanıcıları yerel varlıklarını likit tutmaya teşvik etmek için protokoller tarafından kullanılan bir teşvik mekanizmasıdır ve verim çiftçiliği olarak bilinir.
